Stanisław Piech, który przyszedł na świat 4 marca 1943 roku w Brzozowcu, obecnie znanym jako Brzesko, to postać o bogatej drodze życiowej. Jest on polskim duchownym katolickim, który zdobył uznanie w środowisku akademickim. Jego działalność naukowa obejmuje przede wszystkim pracę dydaktyczno-naukową na wydziale Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Życiorys
Stanisław Piech jest synem Ludwika oraz Zofii, z domu Bartosz. Jego korzenie sięgają parafii pw. św. Jakuba Starszego Apostoła w Brzesku, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata. Ukończył edukację w Szkole Podstawowej nr 1 w Brzesku, a następnie kontynuował naukę w lokalnym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym. W 1961 roku z powodzeniem złożył egzamin dojrzałości, co otworzyło mu drogę do podjęcia studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie.
Jednakże jego naukowa formacja została przerwana w wyniku powołania do wojska, kiedy to rozpoczął trzeci rok studiów. Po odbyciu służby w Ostródzie, w regionie Warmii, powrócił do seminarium. W ciągu zaledwie jednego roku, zdołał nadrobić dwa lata zaległości akademickich. Dnia 2 czerwca 1968 roku, z rąk biskupa Jerzego Ablewicza, przyjął święcenia kapłańskie. W swojej karierze duszpasterskiej pełnił posługi w różnych parafiach, takich jak Padew Narodowa (1968-1971), Krzyżanowice (1971-1974), Sarnów (1974-1977), Tropie (1977-1981) oraz Olesno (1981-1982).
Oprócz działalności duszpasterskiej, był także aktywny w sferze naukowej. Już wkrótce po święceniach podjął dalsze studia na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył w 1970 roku, zdobywając tytuł magistra teologii. Następnie kontynuował edukację na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, gdzie w 1981 roku uzyskał stopień doktora teologii. W 1982 roku został przeniesiony na wikariat do Muchówki w pobliżu Bochni, a już 4 lipca 1983 roku objął tam probostwo.
Prowadził probostwo w Muchówce przez trzy lata, do momentu, gdy został skierowany do pracy naukowej w Papieskiej Akademii Teologicznej. Stopień doktora habilitowanego nadano mu przez Radę Wydziału Historii Kościoła tej uczelni 12 czerwca 1990 roku. W 1991 roku objął Katedrę Historii Kultury Religijnej. Rok później, w 1992, został powołany na stanowisko docenta na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1991-1994 pełnił także funkcję dziekana tego wydziału.
W 1997 roku zainicjował przemianowanie Katedry Historii Kultury Religijnej na Katedrę Dziejów Teologii i Kultury Religijnej. Działał również jako członek Rady Naukowej Instytutu Teologicznego w Tarnowie w latach 1993-2001. W latach 2000-2001 pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Kościoła w Średniowieczu i w Czasach Nowożytnych na Wydziale Teologicznym, należącym do Papieskiej Akademii Teologicznej.
Dnia 1 stycznia 2001 roku otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nominację na profesora nauk humanistycznych po odbyciu postępowania na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stanowił również ważną postać jako członek Komisji Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział w Krakowie, oraz zasiadał w zarządzie Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Historycznego.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Roman Kluska | Mala Zimetbaum | Stanisław Trznadel | Ignacy Mostowski | Wojciech Ignacok | Barbara Sadurska | Mateusz GładyszewiczOceń: Stanisław Piech